پندار

هیچ کس اشکی برای من نریخت                                هر که با من بود ، از من میگریخت

چند روزی هست ، حالم دیدنیست                                 حال من  از این و آن   پرسیدَنیست

گاه بر روی زمین زل میزنم                                       گاه    بر    حافظ   تفاعل     میزنم

حافظ  دیوانه فالم  را گرفت                                       یک غزل   آمد   که   حالم را گرفت

ما ز یاران چشم یاری داشتیم                                    خود غلط بود     آنچه     میپنداشتیم